Serie: Geen perks, maar purpose
Het wordt vaak goedbedoeld
De intentie is oprecht: We willen mensen helpen zich goed te voelen in hun werk. Dus organiseren we fruitmanden, vitaliteitsbudgetten, inspiratiesessies en extra coaching.
“We willen iets doen aan werkgeluk!”
Maar ergens onderweg gebeurt er iets geks: werkgeluk wordt een taak. Een afdeling. Een KPI.
En ineens ligt het bij HR.
Wij bij HR kunnen het niet “fixen”. Wel kunnen we je spiegelen, dan doen we het samen.
Werkgeluk ≠ verwenprogramma
Door werkgeluk in te kaderen als een programma of project, maken we er iets van dat extern geregeld moet worden. Maar daarmee nemen we ook iets af:
- Het eigenaarschap van medewerkers
- De rol van leidinggevenden
- En de verantwoordelijkheid van de organisatie als geheel
Met de beste bedoelingen maken we mensen consument van hun eigen werkbeleving.
Geluk is relationeel
Werkgeluk ontstaat niet door yoga op woensdag of een extra teamuitje. Het ontstaat in de kwaliteit van relaties. De ruimte die je krijgt. De invloed die je hebt. De veiligheid die je voelt.
En daar zit de échte hefboom. Want werkgeluk is het resultaat van:
✅ Goed leiderschap
✅ Echte invloed op je werk
✅ Vertrouwen binnen het team
✅ Helderheid over doelen en grenzen
Dat zijn geen HR-dingetjes. Dat zijn organisatie-dingetjes. Cultuur-dingetjes. Mensendingetjes.
Leiderschap maakt het verschil
Leidinggevenden hoeven geen geluksgoeroes te worden. Maar ze hebben wél een enorme invloed op hoe mensen zich voelen. Door aandacht te geven. Grenzen te bewaken. Ruimte te laten. En niet alles zelf op te lossen — maar samen te zoeken. Een team met vertrouwen en autonomie heeft vaak meer werkgeluk dan een team met een goedgevulde fruitmand.
Tot slot
Werkgeluk is geen project. Het is een cultuur. Het ontstaat niet op aanvraag, maar in de manier waarop we samenwerken. HR kan dat faciliteren. Maar het dragen? Nee. Dat doen we samen.
En met een beetje mazzel, krijg je er zelf ook meer lol in 😉!
Volgende week in “Geen perks, maar purpose”:
👉 Verzuim zonder wantrouwen – over de kracht van afwezigheid en leiderschap in tijden van herstel